қара шашты

См. также в других словарях:

• қысылыңқылау — сын. Сәл қысылған, жіпсиген. Көзім де жөнді көрмейді, көзәйнегімді сүртіп қарасам, қарақаттай мөлдіреген қ ы с ы л ы ң қ ы л а у көзді, қою қара шашты қызды шырамыттым (Ә.Байбол, Теміржол., 301) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қастауыш — 1 (Қост., Жанг.) қара күйе. Киімге қ а с т а у ы ш түсіпті (Қост., Жанг.) 2 1. (Гур., Маңғ.) егіннің қара күйе болып кететін ауруы, қара күйе. Қолаң шашты, қой көзді, Қ а с т а у ы ш қасты Ақжүніс (Ер Тарғын, 25). 2. (Ақт.: Ойыл, Жұр.) қара күйе… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қира — 1 (Қарақ.) қамыстан істелген асқа төсейтін зат, бойра. Астына қ и р а төсе, оның үстінен киіз сал (Қарақ.) 2 (Гур., Маңғ.) бұйра. Қ и р а шашты адам (Гур., Маңғ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жебелек — (Гур., Маңғ.) түйенің қара шудасы қосылып өрілген шаштың етегі. Бұрымның ж е б е л е г і ашылайын деп тұр (Гур., Маңғ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• майлақы — (Гур.: Маңғ., Есб.) кір, лас, қою. М а й л а қ ы қап қара түн (Гур., Есб.). Ылғи тарақ тимей дудырап жүретін м а й л ақ ы шашты желпіп желпіп қап, орнынан атып тұрады (Ә. Кекіл., Құс. қан., 21). Үйлерді, көшелерді баттасқан м а й л а қ ы мұнар… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жұрынтық — зат. жерг. Қалғанқұтқан, қалдық, жұрнақ, жұқана. Ол қарақұсындағы бір уыс бурыл шаштың ж ұ р ы н т ы ғ ы н жинап әкеліп төбесін і ң ж а л т ы р ы н ж а бул а ғ а н б о л д ы (Қ. Ысқақов, Қараорман, 6) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі